EKRANOPLANY zawsze mnie interesowały. Otaczała ich aura tajemniczości, a jednocześnie ich wspaniałość była przytłaczająca. Podczas zimnej wojny nie szczędzono pieniędzy ani drogich materiałów na śmiałe projekty. Dla mnie najpiękniejszy okres w rozwoju lotnictwa i nie tylko. Wielkie mocarstwa rywalizowały w coraz to nowszych i śmielszych projektach. W tym okresie projektant w ZSRR Rustsislav Alekseev wpadł na pomysł zbudowania hybrydy samolotu i korary. Obiekt wykorzystywał napięcie powierzchniowe wody i poruszał się na ograniczonej wysokości. Aleksiejew nazwał to scenariuszem. Wszystkie prace i testy odbywały się w mieście BAKU na wybrzeżu Morza Kaspijskiego.
CIA Southern Headquarters, dyrektor otrzymuje zdjęcia z satelitów szpiegowskich o ogromnej długości 100 metrów, poruszających się z dużą prędkością na Morzu Kaspijskim. Mimo dużego wysiłku nikt nie jest w stanie powiedzieć, co to jest. Amerykanie nadali mu przydomek „CASPIAN MONSTER”, jak się później okazało, był to największy ekran KMi z dużym ekranem th.
Postanowiłem nie budować jego modelu. Dużo ciekawsze są przynęty z projektu 903. Jest trochę mniejszy niż CM, ale jest bardziej interesujący konstrukcyjnie. Informacje o KM i „U” upubliczniono dopiero po rozpadzie ZSRR, wcześniej przekazał je sekretarz stanu.
UŃ był tarczą antyrakietową. Jedną salwą sześciu samonaprowadzających się pocisków "Mosquito" może zestrzelić każdy obiekt na wodzie, w tym av. Co więcej, jego niski lot nad wodą sprawia, że ​​pozostaje niewidoczny dla radarów. Czego obawiali się amerykańscy generałowie, gdy dowiedzieli się, że Sowieci mają na skormku maszyny-łodzie? Wadą konstrukcji 903 było to, że mógł działać tylko przy małych długościach fal. Dodatkowo ekran posiada szereg usterek technicznych. Rozpad ZSRR położył kres przygodom z wyjątkowymi samolotami.
UŃ również zagraża rozmiarem. Rozpiętość 44 m, długość 74 m, wysokość 19 m, waga 286 ton, zasięg 2000 km bez lądowania. Załoga liczyła 15 osób. Napęd 8 silników Kuzniecow NK-87 pozwalających na zwiększenie prędkości o 550 km / h. Uzbrojenie: 2 działka 23 mm P1-23 w dwóch wieżach, 6 wyrzutni pocisków kierowanych P-270 Moskit.
Postanowiłem odnieść ten modelowy warsztat do sekcji lotniczej, ponieważ zjawiska towarzyszące ruchowi ekranu opierają się na aerodynamice, a nie na hydrodynamice.
Nie ma „Księżyca” w skali 1/72. Anigrand produkuje żywice w skali 1/144, ale ma wiele błędów. Nie ma też planów. W sieci pojawiło się ostatnio kilka szczegółowych zdjęć tego obrazu. Są używane głównie jako dokumentacja. Dodatkowo na jednym z zagranicznych forów znalazłem tekturowy model w skali 1/100, opracowany przez Maxmototanny Maxmototanny. Postanowiłem, że po naprawieniu i przeskalowaniu do 1/72 użyję szkieletu jako podstawy. Większość modeli jest hipisowska i zamierzam też odlać trochę żywicy. Dno nie jest strasznie skomplikowane, zwłaszcza z wysuwaną płetwą, więc był to najtrudniejszy etap. To, co zrobiłem do tej pory, może nie być skuteczne, ale zajęło mi to pół roku. Jeśli czas na to pozwoli, opublikuję zdjęcie. Pozdrowienia